Tarkan - Kayip

Hazin bir siyaha boyandı bulutlar
İkimize ağlar bu nazlı yağmurlar
Umudum azaldı, geçiyor zamanlar
Ayrılık efendi, kulu biz aşıklar

Ellerin avcumda soldu
Yaralı bir ürkek kuştu
Biten bir aşktan çırpınıp uçtu

“Yolun açık olsun” demek isterdim
Boğazım düğümlü, sözlerim kayıp
Bir daha ömrümce kimseyi sevmem
Çünkü bu bedende yüreğim kayıp

Beyaz cennetlerden inecek melekler
Seni korur onlar; dualar, dilekler
Bense bu sevdanın uzak gurbetinde
Savrulurum her gün senin hasretinle

Yarım kalan bir hikayeyiz artık seninle
Ayrı yollara yürüyoruz
Hayat bu...
Serseri bir rüzgar gibi estin sen şimdi uzaklara
Ben göğsümde solgun bir gülle yaşarım yıllarca
Yaşamaksa bu!
Ayrı akşamlara yatıp
Ayrı sabahlara uyanırız bundan sonra
Hataları aşk sanıp
Başka tenlerde avunuruz boşuna
Ve gizli gizli yaralanırız
Şunu bil ki daima
Ben, en güzel yeri hatırana saklarım
Talan olmuş gönül bahçemde
Saçlarımda tel tel hüzünlerle
Gözlerimde azalan güneşlerle
Ben hep seni beklerim bu şehirde
Bir gün dönersin diye
Kendine iyi bak ey sevgili!
Kendine iyi bak en sevgili

Gubitak

Oblaci su se opiturali u tužnu crnu
Ove stidljive kiše plaču za nas oboje
Moja nada je smanjena,vrijeme prolazi
Rastanak je gospodar, a mi zaljubljeni njegovi sluge

Ruke su ti postale blijede na mojim dlanovima
Bila je to plašljiva ranjena ptica
Koja je odlepršala i odletljela zbog završene ljubavi

Volio bih da ti mogu reći: "Neka ti je put otvoren"
Ali moje grlo je vezano, moje riječi su nestale
Više nikada neću nikoga voljeti
Zato što je moje srce izgubljeno u ovom tijelu

s bijelih nebesa sići će anđeli
Oni će te štititi; sa svojim molitvama i željama
Ali ja ću se svakodnevno raspršiti sa čežnjom zbog tebe
U dalekoj zemlji ove ljubavi

Od sad pa nadalje, mi smo nedovršena priča
Hodamo odvojenim putevima
To je život...
Kao vjetar skitnica daleko u daljine pušeš
Živjet ću sto godina s blijedom ružom u mom srcu
Ako je to život!

Spavamo različitim noćima,
Odsad pa nadalje, budićemo se u jutaro odvojeni
Misleći da je ljubav greška
Tražit ćemo utjehu u tuđim tijelima uzalud
I mi ćemo biti povrijeđeni potajno
Ovo ne zaboravi
Ja ću sačuvati najlijepše mjesto u pamćenju
U mom zbrkanom vrtu srca
Sa žicama melanholije u mojoj kosi
Sa suncem koje se smanjuje u mojim očima
Uvijek ću te čekati u ovom gradu
U slučaju da se jednog dana odlučiš vratiti
Hej draga, dobro se čuvaj!
Hej draga, dobro se čuvaj!