Mariza - Chuva

As coisas vulgares que há na vida
Não deixam saudades
Só as lembranças que doem
Ou fazem sorrir

Há gente que fica na história
da história da gente
e outras de quem nem o nome
lembramos ouvir

São emoções que dão vida
à saudade que trago
Aquelas que tive contigo
e acabei por perder

Há dias que marcam a alma
e a vida da gente
e aquele em que tu me deixaste
não posso esquecer

A chuva molhava-me o rosto
Gelado e cansado
As ruas que a cidade tinha
Já eu percorrera

Ai... meu choro de moça perdida
gritava à cidade
que o fogo do amor sob chuva
há instantes morrera

A chuva ouviu e calou
meu segredo à cidade
E eis que ela bate no vidro
Trazendo a saudade

Kiša

Obične stvari u životu
Ne donose nam nostalgiju
Samo sjećanja koja bole
Ili nas čine da se smijemo

Postoje ljud koji ostaju u našoj priči
U priči našeg života
I drugi, do čijih nam je imena
Jedva stalo da ih čujemo

Postoje emocje koje daju život
Čežnjui koju donosim s sobom
Emocije koje sam imala uz tebe
I izgubila ih nedavno

Postoje dani koji nam obilježe dušu
I u životima ljudih
I dan kada si me napustio
Ja ne mogu zaboraviti

Kiša je navlažila lice moje
Hladno i umorno
I sve te ulice u gradu
Ja sam prošla

Ah... moj krik izgubljene djevojke
Viknut je u grad
Gdje je vatra ljubavi u kiši
Upravo umrla

Kiša je slušala moje tajne
I podjelila ih s gradom
I sada, kiša pogodi moje prozore
Donoseći natrag čežnju